هنگامی که می خواهید یک طرح دلخواه روی تیشرت خود داشته باشید، انتخاب بین چاپ و گلدوزی یک امر مهم هست. هر کدام از این روشها مزیت و معایب خود را دارند و انتخاب شما می تواند تاثیر مهمی روی نتیجه نهایی کار داشته باشد.
اگر بخواهیم به طور خلاصه بگوییم، گلدوزی طرحی است که با استفاده از دوخت روی لباس ایجاد می شود. این مدل که با دوام هست معمولا برای لوگوهای کوچک و ساده استفاده می شود. از طرف دیگر، چاپ روی تیشرت معمولا برای طرحهای با جزییات بیشتر و رنگ بندی استفاده می شود.
فهم پیچیدگیهای بین این دو تکنیک، چیزی بیشتر از زیبایی شناسی هست. فاکتورهایی مانند هزینه، دوام، نوع پارچه و دوستدار محیط زیست بودن، روی تصمیم نهایی تاثیرگذار هست.
گلدوزی و چاپ دو روش کاملا متفاوت برای قرار دادن یک طرح روی لباس می باشد.
گلدوزی از یک سوزن و نخ برای ایجاد طرح روی پارچه استفاده می کند. به طور سنتی، این کار به وسیله دست انجام می شد، اما پیشرفت تکنولوزی دستگاههای گلدوزی صنعتی را معرفی کرد که پروسه را اتوماسیون می کند و امکان دوخت طرحها با جزییات بالا و دقت بالا را روی پارچه های مختلف می دهد.
در مقابل، چاپ یک واژه کلی تر هست و تکنیک های مختلف را کاور می کند. مرسوم ترین روشهای چاپ، چاپ DTF می باشد که با استفاده از یک کاغذ ترانسفر، طرح روی لباس چاپ می شود. سپس طرح با استفاده از پرس حرارتی روی لباس منتقل می شود. روش سنتی چاپ روی لباس، چاپ سیلک می باشد که برای تیراژ بالا استفاده می شود.
برای لباس و اقلام تبلیغاتی، انتخاب بین گلدوزی و چاپ، بسته به نتیجه دلخواه شما دارد. گلدوزی یک روش با دوام و با کیفیت است که برای لباسهای شرکتی مناسب است، مانند پولوشرت.
از سوی دیگر، چاپ تنوع در طراحی، استفاده از رنگهای زیاد و مقرون به صرفه بودن برای تعداد بالا را دارد. از چاپ عموما برای لباسهای روزمره و اقلام طراحی که طرح آن دارای رنگبندی و جزییات می باشد استفاده می شود.